- rzezimieszek
- rzezimieszek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIb, D. rzezimieszekszka {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek napadający na innych, dokonujący kradzieży, mordu; rabuś, bandyta, złodziej, złodziejaszek' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
rzezimieszek
Look at other dictionaries:
rzezimieszek — m III, DB. rzezimieszekszka, N. rzezimieszekszkiem; lm M. rzezimieszekszki, DB. rzezimieszekszków przestarz. «złodziej, rabuś; rozbójnik, bandyta» … Słownik języka polskiego
apasz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek należący do świata przestępczego; opryszek, rzezimieszek» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
łotrzyk — m III, DB. a, N. łotrzykkiem; lm M. te i, ci owie, DB. ów przestarz. «ironicznie, lekceważąco o łotrze; żartobliwie: szelma, hultaj; dawniej także: rzezimieszek, rabuś» Nikczemny łotrzyk. Banda łotrzyków … Słownik języka polskiego
